معرفی توزیع:آرچ لینوکس

عبارات فارسی در ترمینال در آرچ

سوال یکی از بچه ها توی انجمن تازه راه افتاده ی فارسی زبان های آرچ در مورد فارسی نویسی در ترمینال منو بر آن داشت که سری به یکی از مطالب قدیمی وبلاگ بزنم.

برای نوشتن فارسی در ترمینال در آرچ دقیقا همون کار قدیمی رو باید بکنیم. کتابخانه های fribidi و bicon رو باید نصب کنیم.
 

 yaourt -S bicon-git

و بعدش این ها رو به انتهای فایل ترمینال خودتون اضافه کنید. با این دستورها.

su
echo 'Terminal=true' >> /usr/share/applications/xfce4-terminal.desktop

echo 'Exec=/usr/bin/bicon' >> /usr/share/applications/xfce4-terminal.desktop

شما باید قسمت خاکستری در بالا رو به ترمینالی که خودتون دارید تغییر بدید. مثلا gnome-terminal
و سپس اگر از ترمینال جایی شورتکات گذاشتید حذفش کنید و دوباره بذارید.
از این به بعد با اجرا کردن ترمینال از منوی دسکتاپتون bicon بصورت خودکار اجرا میشه و شما میتونید راحت فارسی تایپ کنید و بخونید.

 

کلاینت تلگرام برای pidgin

تلگرام اینجا تلگرام اونجا تلگرام همه جا...
تلگرام رو برای pidgin هم نوشتن. اما باید بگم که اصلا اونی نیست که انتظارش رو میشه داشت! شاید بتونم بگم بیست درصد چیزی که تلگرام واقعی انجام میده این میتونه از عهده اش بر بیاد. یعنی فقط ارسال و دریافت پیام.
بعلت محدودیت های خود pidgin این ویژگیهاشه:
عدم امکان reply به پیامها، عدم امکان استفاده از کانالها، (از روبات ها و گروه ها میشه استفاده کرد)، عدم امکان ارسال استیکر و شکلک (اما اگه کسی استیکر بفرسته میتونید ببینید)، عدم امکان فروارد کردن پیامها.
 

 

برای نصب اون در آرچ میتونید از AUR طبق آموزش های قبلی بسته ی telegram-purple رو نصب کنید. اما برای من موقع شروع دانلود از aur دچار مشکل شد و خودم رفتم بسته اش رو از aur دانلود کردم و با دستور makepkg -s اون رو نصب کردم.

بعد از نصب این بسته میتونید اکانت تلگرام رو در قسمت مدیریت اکانتهای pidgin اضافه کنید.
نکته: در خیلی از جاها نوشته شده که تلگرام باعث هنگ کردن پیدگین میشده. توجه داشته باشید که وقتی اکانت تلگرام رو برای pidgin پیکربندی کردید، وقتی خواست لاگین کنه برای اولین بار (تا اون کد رو تلگرام براتون بفرسته و شما وارد کنید) pidgin ممکنه هنگ کنه. شما بهش دست نزنید. بعد از چند دقیقه پنجره ی مخصوص ورود کد پنج رقمی تلگرام ظاهر میشه.

بعد از اون شما لیست چتهای خودتون رو با افراد دارید. اما باز بعلت ساختار pidgin به پیامهای قبلی دسترسی ندارید.
لیست گروهاتون نیست. اگه کسی در گروه پیام بده پنجره ای باز میشه و گروه برای شما نمایان میشه. میتونید اون رو از منوها به لیست pidgin اضافه کنید.
خلاصه اینکه برای چت هایی که نیاز به تایپ با سرعت بیشتر دارید و میخواید از کامپیوتر استفاده کنید خیلی خوبه. برای کارهای معمولی و عادی که صرفا چت هستند. سایر امکانات تلگرام رو باید بیخیال شید.

اگه راهنمای تصویری در این زمینه میخواید انجمن طرفداران فارسی فدورا یه چیزی نوشتن. خوبه، ببینید. برخلاف توضیح نویسنده در مورد شکلک ها، وقتی شما اون شکلکها رو نصب میکنید، و وقتی برای کسی میفرستید اون فرد شکلک نمیبینه. فقط کد اون شکلک رو میبینه که برای نرم افزار تلگرام بی معنا است و به شکلک ترجمه نخواهد شد.

Manjaro و یک سری تنظیمات!

تقریبا چهار ماهی بود که با Antergos کار می کردم. یکی دو بار فول آپدیت کردم و سیستم خوب کار میکرد. هیچ وقت دستم رو توی حنا نذاشت! هر چیزی که میخواستم توی مخازن Arch یا AUR پیدا میشد. تا اینکه یک بار پس از مدت زیادی تصمیم گرفتم فول آپدیت کنم که اشتباه محض بود... x-server از کار افتاد و به هر دری که زدم درست نشد.

در این زمان درسم هم تموم شد و وقت بیشتری داشتم، گفتم برم ببینم این اوبونتو ۱۴.۰۴ که این همه سر و صدا کرده چیه. اینو نصب کردیم و یکم باهاش ور رفتم، آپدیتش کردم، کاستومایزش کردم، اما همیشه یه جای کار می لنگید. مثلا سرعت یونیتی به طرز بدی پایین بود و لگ های فراوان داشت. گنوم شل هم که داغون تر از اون. XFCE نصب کردم، network manager نمیومد و کلی گشتم تا درست شد، compiz نسخه ی 0.9 بود و این نسخه چند تا باگ حل نشده داره که نمیشه ازشون صرف نظر کرد. و نسخه های 0.8 هم تحت هیچ شرایطی نصب نشدن و مشکلات dependency پیش میومد.

توی کرومیوم هم که پشتیبانی از پلاگین های خاصی من جمله flash قطع شد. باید pepper flash plugin رو نصب میکردم. نصب کردم ولی همچنان مشکل باقی موند و کامل حل نشد. یعنی ویدیوهای یوتیوب میومدن اما هیچ سایت دیگه ای کار نمیکرد.

بعد از چند روز کار کردن با اوبونتو، چند بار وقتی login میکردم دسکتاپ نمیومد. خلاصه اینکه نتونستم با اوبونتو کنار بیام و تصمیم گرفتم به همون سیستم های مبتنی بر Arch برگردم. چون واقعا دوست داشتنی تر و با شعور تر از اوبونتویی بود که یکی دو هفته باهاش کار کردم.

 

اینبار خواستم چیز دیگه ای رو امتحان کنم، رفتم سراغ Manjaro. این هم یک توزیع مبتنی بر Arch هست. اما یه تفاوت های اساسی نسبت به Antergos داره که بی شک بنظر من باعث برتری اون هست.

اول اینکه برخلاف Antergos که برای نصب شدن نیاز به اینترنت داره، مانجارو بصورت آفلاین نصب میشه.

دوم اینکه برخلاف Antergos مانجارو نسخه های مختلف برای دانلود گذاشته. یعنی نسخه ی XFCE, KDE, و ... و نسخه هایی هم داره که کاربران بصورت غیر رسمی تولید کردن.

من نسخه ی XFCE رو دانلود کردم، اولین چیزی که متوجهش میشید اینه که plymouth به صورت پیشفرض نصب هست و شما نیازی نیست که کارهای عجیب غریبی برای داشتن بوت گرافیکی انجام بدید.

Antergos یک Arch !

همون طور که میدونید توزیع Arch یک توزیع مادر محسوب میشه. قبلا قبلاها رفته بودم سراغش. اما هیچی سر در نیاورده بودم بعد با Chackra مواجه شدم. یک توزیع مبتنی بر Arch. اما یکم که باهاش کار کردم دیدم واقعا چیزی نیست که بشه بطور پیش فرض  ازش استفاده کرد. اشکال خیلی زیاد داشت و کار باهاش حوصله ی زیادی میخواست. گذشت و گذشت و من با پارسیکس 3.6 خودم سر کردم... تا اینکه دیگه نتونستم عقب موندن از آپدیت ها و پیشرفت ها رو تحمل کنم! و تصمیم گرفتم که یه تکونی به خودم بدم!
من طرفدار سادگی هستم. بنابراین هیچ وقت نتونستم توزیع سنگین و پیچیده ای رو باهاش کار کنم. و با KDE هم که کار کردم اولش خوب بود ولی بعد دلم برای سادگی گنوم تنگ میشد. توزیع های مختلفی رو دانلود و امتحان کردم. حتی اوبونتوی جدید یعنی ۱۳.۰۴ و ۱۲.۰۴ ! اما باز مثل همیشه پر از اشکال بود و با آپدیت هم برطرف نمیشد ElementaryOs Luna هم که مبتنی بر اوبونتو هست رو امتحان کردم. خوب و ساده و سریع بود. اما همه ی اینها یک اشکال اساسی داشتن. البته از نظر من! خب من فرصت سر و کله زدن با لینوکس رو مثل قبل ندارم دیگه. اگه بخوام همیشه به روز باشم و جدیدترین چیزهای دنیای لینوکس رو داشته باشم باید سراغ یک توزیع غلطان یعنی rolling release برم. تا مجبور نباشم هر چند ماه یک بار بشینم لینوکس تازه رو دانلود کنم و کلی وقت بذارم برای راست و ریس کردنش.
از بین توزیع های غلطان، یک انتخاب میتونه توزیع دبیان نسخه ی آزمایشی باشه. اما این توزیع به روز ترین ها رو نداره. و باید رفت سراغ نسخه ی غیرپایدارش unstable. که کار عاقلانه ای به نظر نمیرسه.  از بین توزیع های دیگه، توزیع Arch هم توزیع غلطان هست. و به نظر انتخاب خوبی میومد. اما باید دنبال توزیعی مبتنی بر Arch میگشتم که از لحاظ کارهای گرافیکی در حد قابل قبولی کار کرده باشه. و مثل چاکرا خنگ و پر دردسر نباشه! گشتم و گشتم و Antergos رو پیدا کردم.
در تجربه ی اولم در کار با Antergos چند نکته رو خواستم بگم:

۱- توزیع فوق‌العاده سریعی هست.
۲- دسکتاپ پیشفرضش گنوم شل ۳.۸ هست که آخرین نسخه ی گنوم هست.
۳- بر پایه ی Arch هست و بنابراین یک توزیع غلطان محسوب میشه. پس نیاز نیست هر چند ماه یک بار کلی وقت تلف کرد!
۴- به نظر هوشمندتر از دبیان ها میرسه. هر چیزی که خواستم توی اینترنت پیدا کردم و مثل آدم نیازم رو برطرف کرده! برخلاف دبیان‌ها که کلی انرژی باید بذاری تا یه چیزی رو بتونی درست راه بندازی. (این نظر منه!)
۵- فعلا که به هیچ باگ و خطای محسوسی برخورد نکردم.
۶- مستندات فوق العاده خوبی داره (همون مستندات Arch). که به نظر من خیلی جامع و کاربردی هستن.
۷- اما اشکال مهمی که داره اینه که برای نصب حتما باید به اینترنت وصل باشید و حتما باید آخرین بسته ها رو دانلود کنه! چیزی حدود ۶۰۰ مگابایت!!! و با وضعیت مزخرف اینترنت مملکت مجبورید چند بار پروسه ی نصب رو از اول شروع کنید. و باید حواستون باشه که بسته هایی که دانلود شدن رو بکاپ بگیرید تا دوباره از اول دانلود نشن. (اگر وقت کردم در مطالب بعدی میگم چطوری)
۸- روشهایی برای نصب آفلاین هست، اما من نتونستم موفق بشم!

الآن روی کامپیوتر دسکتاپم نصبش کردم. روی هم رفته فعلا که ازش راضی هستم. سریع و بدون اشکال. دارم تستش میکنم، اگر خوب بود روی لپتاپ هم نصبش میکنم.

ویرایش: در این لینک میتونید روش نصب آفلاین رو ببینید. البته روش نصب که نه، در واقع یک نوع بکاپ گرفتن از توزیع لایو روی هارد شماست. من توی تنظیمات بوت گیر کردم.