10 ویژگی اوبونتو 17.10

امروز نسخه جدید اوبونتو یعنی Ubuntu 17.10 به نام Aardvark منتشر شد و بزرگ ترین تغییر این نسخه نسبت به نسخه های قبلی جایگزین کردن میز کار گنوم به جای یونیتی هست.
ده ویژگی اوبونتو ۱۷.۱۰:

1-استفاده از میزکار گنوم به عنوان میزکار پیشفرض
2-استفاده از ویلند(wayland) به عنوان پروتکل سرور نمایش(desplay server protocol) پیشفرض
3-امکان نصب x.org به صورت اختیاری
4-استفاده از کرنل ورژن ۴.۱۳
5-پشتیبانی بهتر سخت افزار
6-نصاب جدید برای نسخه سرور
7-استفاده از libinput(یک کتابخانه برای کنترل دیوایس های ورودی به wayland)
8-ارتقا یافتن بلوتوث نسبت به نسخه قبل با BlueZ جدید(پروتکل رسمی بلوتوث لینوکس)
9-استفاده از GDM به عنوان Display Manager پیشفرض
10-برگشتن دکمه های ویندوز  به گوشه سمت راست

در ویدیوی زیر میتونین چند تا از ویژگی های این نسخه اوبونتو رو هم ببینید

اوبونتو ۱۷.۱۰ از سیستم های ۳۲ بیتی پشتیبانی نمیکند

چند هفته پیش خبر پایان پشتیبانی معماری ۳۲ بیتی توسط مانجارو رو تو وبلاگ گذاشتیم.
حالا هم تیم توسعه دهنده اوبونتو خبری مشابه به این رو داده
کنونیکال به تیم منتشر کننده اوبونتو گفته که ایمیج ورژن ۱۷.۱۰ مخصوص معماری ۳۲ بیتی ( i368) رو منتشر نکنند(چه نسخه بتا و چه نسخه نهایی) که مشخص میکنه جایی واسه ادامه ی ساخت ایمیج های i368 وجود نداره.
البته این خبر فقط مربوط به اوبونتو دسکتاپ 17.10 هست که قراره با دسکتاپ گنوم منتشر بشه که به این معنا هست که این خبر در رابطه با دیگر توزیع های اوبونتو(مثل لوبونتو و زوبونتو) صدق نمیکنه.هر چند بعید هم نیست در آینده چنین خبری مربوط به دیگر توزیع های اوبونتو بشنویم!

لینک منبع

توزیع اوبونتو

والپیپرهای لینوکس ۱۱

gui در cron در karmic

قبلا گفته بودم که چه طوری برنامه های گرافیکی رو با scheduled task اجرا کنید. توی karmic (اوبونتو ۹.۱۰) باید یه تنظیمی رو قبلش انجام بدین. در ترمینال:

~$ xhost +local

non-network local connections being added to access control list

~$ xhost

access control enabled, only authorized clients can connect

LOCAL:

...

اشتراک گذاری اینترنت در اوبونتو

سلام. مقدمه ی قضیه از این قراره که یکی از اعضای خانواده یک عدد لپتاپ خرید و ما روش لینوکس ریختیم و کلیه ی درایورهاش هم درست شد به جز درایور مودم و finger print . مدتی بود میخواستم لپتاپ و کامپیوتر دسکتاپ رو که هر دو اوبونتو دارند شبکه کنم تا همزمان بتونن از اینترنت بهره مند بشوند! خب از اون جایی که بنده چیز چندانی از مفاهیم تنظیمات شبکه ها نمی دونم و تا حالا این کارو نکردم، مشکل به نظر می رسید. اون هم توی لینوکس. باز ویندوز بود چهارجا آدمو راهنمایی می کرد، این که هی باید توی اینترنت بگردی… ماشا الله منابع فارسی هم که ریخته همین جوری…اصلا روسی هم سرچ کنی برات فارسی میاره از بس زیاده…

چند بار تلاش کردیم و نشد و کار را رها کردیم. اما دیشب تصمیم گرفتم تا مشکل رو حل نکردم از جام بلند نشم… که بالاخره حل شد و من بسیار راضی و خوش حال هستم. خواستم همون دیشب توی وبلاگ هم بنویسم که باز یه نفر پاشو گذاشت روی سیم، اینترنت مملکت از عرش به مرکز هسته ی زمین سقوط نمود…

و اما اصل ماجرا

هدف: به اشتراک گذاشتن اینترنت ADSL بین دو کامپیوتر دارای اوبونتو

over view! : یک مودم ADSL داریم که یه پورت usb داره و یه پورتی که به کارت شبکه وصل میشه. یک pc داریم که با usb به این مودم وصله و به اینترنت دست رسی داره و یک کارت شبکه ی onboard هم داره. یک لپتاپ داریم که اونو بوسیله کابل شبکه ای که همراه مودم بود، به کارت شبکه ی pc وصل کردیم.

خب، بسم الله الرحمن الرحیم… firestarter رو توی هر دو کامپیوتر نصب بفرمایید. و آن را اجرا بفرمایید. این تنظیماتی است که بنده در pc به ایشان وارد کرده ام:

و در لپ تاپ هم تنظیماتش به گونه ایست که به جای ۱۹۲.۱۶۸.۰.۱ مقدار ۱۹۲.۱۶۸.۰.۲ داده شده و و اون بالا برای device ها هردو یکی هستند eth0 چون هم اینترنت (که قراره بیاد) و هم شبکه ی داخلی از کارت شبکه هه هستند دیگه!

این network manager مال pc رو باز می کنیم و یک wired connecion با تنظیمات زیر می سازیم:

اون DNS severs رو میبینید؟ از اینجا میتونید پیداش کنید که چنده: فایل /etc/resolv.conf

و پر واضحه که توی لپتاپ هم همین کارو بکنید و  اون توضیح درمورد IP رو هم اینجا باید اعمال بفرمایید.

خب. حالا یک بار برای هر دوتا کامپیوتر این دستور رو اجرا کنید تا تنظیمات بازخوانی بشن:

sudo /etc/init.d/networking restart

طبق منابع حاضر در اینترنت الآن دو تا کامپیوتر باید به هم وصل باشن و باید لذت ببریم. اما در عمل برای من این جوری نبود! ping نمیشدن به هم. تا این که این تنظیمات رو

iface eth0 inet static

address 192.168.0.1

netmask 255.255.255.0

broadcast 192.168.0.255

در فایل /etc/network/interfaces گنجاندم و دستور قبلی رو اجرا کردم و دیدم که اه چه جالب! ping شدن و اینترنت هم کار کرد!

حالا متخصصان امر بیشتر در این زمینه اگر توضیحی دارند در کامنت ها بفرمایند. بنده همین یه ذره چیز میز را سر درآوردم برایتان نوشتم.

آهان یه نکته، بعد از اینکه اینترنت share شد، هی این یارو firestarter میگفت از فلان IP درخواست شده حال ندارم جواب بدم و اینترنت لپتاپ رو قطع میکرد! بهش دستور دادیم از این IP ها به گرمی استقبال کن مردک! (توی قسمت policy اون IP ها رو به عنوان چیز معرفی کنید… یعنی مجاز…)

حالا سوال بنده این است که اگر یک folder را share کردیم، چه جوری از اون یکی کامپیوتر بهش دسترسی پیدا کنیم؟! چون share که میشه، امانمیدونم از اون ور چه جوری پیداش کنم!

dialup در اوبونتو

میگن تا وقتی آدم به چیزی نیاز پبدا نکرده نمیره سراغش… خب ما هم تا چند وقت پیش ADSL داشتیم، این بود که دو سالی میشد سراغ dialup توی لینوکس نرفته بودم. تا اینکه به خاطر خدمات مزخرف شرکت ADSL و کیفیت واقعا بدش دیگه تمدید نکردم و فعلا هم سراغ شرکت دیگه ای نرفتم…. بنا بر این مجبور شدم برم سراغ کارت و این حرفا…! این بار میخوام بگم چه جوری توی اوبونتو از dialup استفاده کنید.

اولا که بهتره chipset مودمتون conexunt باشه. بعد از سایت linuxant درایور مربوط به نسخه مودمتون رو بگیرید. و به علاوه درایور alsa که گذاشتن باید بگیرید. اول درایور alsa رو نصب کنید و بعد درایور مودم. در غیر این صورت با نصب درایور مودم تنها، صدای سیستم از کار میفته. متاسفانه این درایور مودم پولیه و تا پولشو ندید سرعت ماکزیممش رو بهتون نمیده. و با یه سرعت کمی براتون کار میکنه. البته راه های غیر قانونی برای این مساله وجود داره!

یه درایور open source هم از طرف شرکت dell هست، که من اونو که امتحان کردم موقع hsfconfig اصلا config نمیشد و حرف از کرنل سورس و این چیزا میزد که الآن یادم نیست. اگه کسی میدونه، لطفا به ما هم بگه…

 

خب، توی اوبونتو، با دستور sudo pppconfig میشه از dialup و با sudo pppoeconf از ADSL استفاده کرد. هر دو تا کار باهاشون راحته و خودشون راهنمایی میکنن.. فقط در مورد pppconfig موضوع اینه که باید نوع IP رو dynmic انتخاب کنید (چون مال ماها که static نیست.) و پورت مودم هم مال من این بود: ttySHSF0 نمیدونم مال شما چی میتونه باشه، از برنامه scanmodem میتونید کمک بگیرید. همه ی اطلاعات مربوط به مودمتون رو میده.

راه دوم استفاده از wvdial میباشد، که رابط گرافیکیش برای گنوم، gnome-ppp میباشد! توجه! حتما باید gnome-ppp رو با sudo اجرا کنید. قابل توجه شهرزاد خانم که میگفت وصل میشه اما سایتی رو باز نمیکنه! اصلا وصل نمیشه، چون من دیدم پیامی که بهم داد این بود که اجازه دسترسی به فلان فایل رو نداری، بنابراین با sudo اجرا کردم وصل شد و کار هم کرد.

 

اما یک توجه دیگر! با gnome-ppp نمیتونید از اینترنت هوشمند استفاده کنید. چون حالیش نیست نیازی به username و password نداره و خب این اصلا هم عیب نیست، چون امنیت و باقی مسائل…

اما با pppconfig میتونید به جای username و password، یک عدد space بزنید و از اینترنت هوشمند(!) هم استفاده کنید.

آهان یه چیزی، بعد از اینکه با pppconfig کانکشن رو ساختید و finish کردید، باید با دستور sudo pon CONNECTION-NAME وصل بشید. و با sudo poff -a هم قطع میشه…

 

راستی کسی میدونه چه طوری قطع کنیم صدای جیر جیر بلند مودم را؟

نصب اوبونتو روی هارد اکسترنال

بالاخره اوبونتو روی هارد اکسترنال نصب شد و بالا اومد! اما چه جوری؟

 

خب مشکل این بود که بوت لودر (گراب) بعد از نصب روی هارد اکسترنال error 17 میداد! اما این بار ببینید چی کردم:

 

هارد اکسترناله رو از نو پارتیشن بندی کردم و یه درایو برای root و یه درایو برای home و یکی برای swap و بقیه fat32. (قبلا یکی هم واسه بوت لودر کنار گذاشته بودم) . این دفعه HDD رو دیگه جدا نکردم…. در مرحله آخر نصب اونجا که دیگه باید دکمه install رو بزنیم، یه قسمتی هم داره به نام advanced تا به حال دقت نکرده بودم اون چیه! خب کلیکش کردم و دیدم اون جا است که میتونی تعیین کنی بوت لودر کجا نصب بشه. و من هم گفتم که برو روی sdb5 که پارتیشن لینوکسیه بریز. … نصب انجام شد، … اما موقع بوت این دفعه error 15 داد! و من خونسردی خود را حفظ نموده و فحش ندادم! چون شماره خطا ۱۵ بود نه ۱۷! دو باره با لایو بالا اومدم و گراب رو به طور دستی نصب کردم. البته دیگه قبل از این مرحله HDD رو جدا کردم. گراب این جوری تعمیر میشه. با این دستورات:

 

sudo chroot /

 

grub

 

root (hd0,4)

 

setup (hd0)

 

quit

 

منظور از (hd0,4) اینه، یعنی پارتیشن شماره ۵ از دیسک شماره ۰ که میشه sda5 یا hda5 … یعنی جایی که گراب قبلا نصب شده. این کار هم تموم شد و restart کردم. و در کمال باوری (!) اوبونتو پدیدار شد و من خوش حال شدم. و یه سری تنظیمات و اینارو انجام دادم و چه عالی الآن!

 

یه درخواست دارم ازتون. هر کی کنار لینوکسش یه ویندوز هم داره، لطف کنه اون چند خی که توی منوی گراب تو فایل /boot/grub/menu.lst مربوط به ویندوزه برام اینجا کامنت بذاره. چون میخوام بذارمش توی گراب این هارد اکسترناله، که اگه روی یه کامپیوتر دیگه خواستیم امتحان کنیم بتونیم ویندوزشو این جوری هم بیاریم. میشه دیگه نه؟ فوقش دو تا براش option میذاریم یکی واسه درایو c یکی هم d

 

آقای جادی من اون فایل رو درست میکنم مزاحمتون میشم حتما. پیشاپیش ممنون!

 

از پیگیری های یه انقلابی عزیز هم متشکرم….

mount کردن خودکار درایو ها

پارسیکس این قابلیت رو داره که درایو ها رو به طور خودکار در هنگام آغاز به کار سیستم mount میکنه. و اما برای اوبونتو باید یه کوچولو کارایی بکنیم:

اول (ساده ترین روش) برنامه partition editor رو اجرا کنید تا بدونید مثلا درایو D شما در لینوکس به چه اسمی شناخته میشه. ممکنه sda5 یا hda5 باشه. ممکنم هست که شما مثل من برای درایو هاتون lable گذاشته باشین….

بعد از این کار، در ترمینال به تعداد لازم دایرکتوری ایجاد کنید تا درایو هاتون در اون ها ماونت بشن. مثلا:

sudo mkdir /media/DriveD

حالا این دستور رو بزنید تا فایل fstab باز بشه:

sudo gedit /etc/fstab

در آخر این فایل این خط رو اضافه کنید:

 

برای درایو های NTFS:

/dev/sda5 /media/DriveD ntfs-3g user,defaults 0 0

برای درایو های Fat32:

/dev/sdaD /media/DriveD vfat user,defaults 0 0

برای درایو های ext4:

/dev/sda5 /media/DriveD ext4 rw,nosuid,nodev,uhelper=hal 0

توجه داشته باشید که به تعداد درایوهاتون باید این مراحل رو تکرار کنید.

نکته: قبل از این کار، باید این درایو ها unmount باشند. بعد از اتمام این مراحل، با دستور sudo mount -a این دراوی هایی که اضافه کردین باید مثل آدم mount بشن. اگه نشد ببینید ایراد کارتون کجا است.