کارهای لازم بعد از نصب کوبونتو

۱- اول نصب فونت ها
فونت های فارسی مورد نیاز و فونت tahoma, arial, times و چند تا دیگه از فونت های مایکرسافت رو برای دانلود در این فایل قرار دادم. میتونید اون رو دانلود کنید و به روش های موجود نصب کنید. (توی همین وبلاگ آموزش نصب فونت وجود داره)

۲- نصب ابزارآلات پخش موزیک و ویدئو
بسته ی kubuntu-restricted-extras رو نصب کنید. اگر تمایل داشتید میتونید VLC یا smplayer رو هم نصب کنید. پیشنهاد من vlc هست. در حال حاضر smplayer مناسب‌ترین رابط گرافیکی برای mplayer در KDE هست. kplayer و kmplayer چندان جالب به نظر نمی رسند.

۳- mount کردن درایو ها به صورت خودکار
آموزش این کار به اندازه ی کافی در اینترنت (از جمله وبلاگ خودم) هست.

۴- اضافه کردن یوز خودم به عنوان کسی که حق داره از دستور sudo بدون پسورد استفاده کنه.
این کار هرچند از لحاظ امنیتی ایراد داره، اما برای من مهم نیست. و با این کار خیلی راحت تر میتونم در لینوکس کار کنم.
در ترمینال تایپ کنید su و اینتر بزنید. پسورد کاربر root رو بدید. حالا دستور زیر رو اجرا کنید. توجه کنید که به جای عبارت usernameshoma شما باید یوزرنیم خودتون مثلا amin رو بذارید.

sudo echo /etc/sudoers usernameshoma ALL = NOPASSWD: ALL
sudo echo >> /etc/sudoers usernameshoma ALL = NOPASSWD: ALL

۵- تغییر پسورد کاربر root
نمیدونم چرا پسورد کاربر root رو در کوبونتو موقع نصب نمیپرسه. به هر حال بعد از نصب با این کار میتونید پسوردی رو که میخواید اعمال کنید.

sudo passwd root

حالا پسورد رو دوبار وارد میکنید و موضوع حل میشه.

۶- غیر فعال کردن درایور nouveau

در نسخه های دیگه وقتی عبارت blacklist nouveau رو در فایل etc/modprobe.d/blacklist.conf/ مینوشتیم، ماژول nouveau دیگه موقع بوت فعال نمیشد. چون وقتی که فعال باشه برای من suspend عمل نمیکنه. اما در کوبونتو این روش کارساز نیست. نمیدونم چرا. عجیبه. خیلی جست و جو کردم. تا بالاخره چاره را جستم.
راه گرافیکی و ساده اش اینه که شما بسته ی kde-config-grub2 رو نصب کنید. و بعد در منوی برنامه ها، با جست و جوی grub، برنامه ی GRUB2 Bootloader رو اجرا کنید. در قسمت advanced جلوی Normal Entries این خط رو کپی کنید: quiet splash nouveau.blacklist=1 و ok کنید و تمام.

۷- نصب کردن و پاک کردن یک سری چیزها
من از dragon player و amarok اصلا خوشم نیومد. dragon که هیچی نداره. واقعا برای پخش فیلم مناسب نیست. و amarok هم که از اون طرف افتاده. این قدر شلوغش کرده که آدم وقتی چشمش بهش میفته میخواد بالا بیاره. بنابراین این دو تا رو حذف میکنم. برای پخش فیلم که vlc رو دارم. و برای پخش موزیک ها، هرچند vlc مناسبه، اما یه موزیک پلیر ساده و سبک هم خوب میشه. من بعد از نصب چندین موزیک پلیر، bangarang رو انتخاب کردم. خیلی ساده و شیک هست.
برای رابط گرافیکی cron هم بسته ی kcron رو نصب میکنم. که اجازه میده دستورات خاصی رو در زمان های خاصی اجرا کنم.
دیکشنری opendict goldendict هم جایگزین فوق العاده بهتری برای stardict هست. این رو هم نصب میکنم.
gimp و فایرفاکس و kget هم برای من ضروری هستند.

۸- بازی با تم ها!
KDE نصب تم های مختلف رو خیلی ساده کرده. نصب window decorator، splash screen، login screen، icons و ...
نکته ی مهمی که وجود داره اینه که برای نصب login screen باید برنامه ی system settings رو با کاربر root اجرا کنید. وگرنه login screen ها نصب نمیشن.

۹- فعال کردن یک سری افکت های خاص دسکتاپ
اگر شما نمیتونید تعدادی از افکت ها رو فعال کنید، احتمالا با این کار مشکلتون برطرف میشه. system settings رو باز کنید و به قسمت deskto effects برید. در قسمت advance به جای Xrender از OpenGl استفاده کنید. و scale method رو روی Crisp قرار بدید. و اون دو تا تیک پایینی رو هم بر دارید. حالا افکت هایی مثل wobbly windows فعال میشن.

۱۰- تقویم فارسی
من یادمه که از نسخه های شش هفت سال پیش KDE هم تقویم فارسی توش وجود داشت. برای داشتن تقویم فارسی چیز خاصی نیاز نیست نصب کنید. در هر کدوم از تقویم هایی که دارید، حالا چه به صورت ویجت چه هرچی، در قسمت تنظیماتشون، در قسمت calendar، برای calendar system، گزینه ی jalali رو انتخاب کنید. و برای اینکه رویداد های تقویم رو هم داشته باشید، تیک display events رو بزنید. و بعد در بین کشورها ایران رو پیدا کنید و برای تقویم Farsi بذارید روی information باشه. کشور america رو هم پیدا کنید و اون رو Not Used کنید تا رویدادهای آمریکا وجود نداشته باشند.

۱۱- آپدیت کردن سیستم
احساس کردم چند تا باگ کوچولو وجود داشتند که با آپدیت کردن سیستم برطرف شدند.

نصب flash player 11 در لینوکس

از اونجایی که سایت adobe.com دانلودش رو برای آی پی های ایران مسدود کرده، و از اونجایی که adobe flash player در مخازن حد اقل دبیان و اوبونتو وجود نداره، ما مجبوریم خودمون دانلودش کنیم و نصبش کنیم. اون بسته ای هم که در اوبونتو هست که flash player installer برای من جواب نداد. 
این فایل رو که آپلود کردم دانلود کنید. بعد از extract کردنش، یه readme توش هست که نحوه ی نصب رو توضیح میده. (یه کپی پیست ساده است). فقط من اضافه کنم که فولدر پلاگین ها برای فایرفاکس در اوبونتو اینجاست: 
usr/lib/mozilla/plugins/
برای مرورگرهای دیگه با یه سرچ ساده در گوگل میتونید پیداشون کنید.
نکته: این فایل مخصوص نسخه های ۳۲ بیت هست

نمایش video thumbnails در KDE

در KDE تصاویر بندانگشتی فایل های ویدئویی در حالت preview نشون داده نمیشن. برای بر طرف کردن این موضوع، بسته ی kffmpegthumbnailer رو نصب کنید. و بعد در تنظیمات dolphin در قسمت general و بخش Previews تیک عبارت video files رو بزنید و تنظیمات رو ذخیره کنید. :)

دسکتاپ هایی کاملا متفاوت در KDE

خب... سر و کله زدن من با KDE شروع شد...

چیز فوق العاده جالبی که یافتم اینه که میتونیم در KDE بدون خون ریزی دسکتاپ هایی داشته باشیم که هم background متفاوتی داشته باشند، هم widget های متفاوت. کلا از بیخ با هم فرق داشته باشند! این خیلی به نظر من مفیده.
برای این کار system settings رو باز کنید و worckspace behavior رو باز کنید. در همون قسمت Desktops که میتونید تعداد دسکتاپ ها رو تعیین کنید، یک گزینه ای هست: Different widgets for each desktop. این رو تیک بزنید.
توی قسمت switching هم میتونید شورت کات های دلخواهتون رو برای سوییچ بین دسکتاپ ها قرار بدید.
حالا با apply کردن تنظیمات دسکتاپ شما از نو بازسازی میشه. روی هر دسکتاپ میتونید right click کنید و بعد desktop settings رو انتخاب کنید. و تنظیمات خاص هر دسکتاپ رو اعمال کنید. یکی رو بذارید فولدر دسکتاپ رو نشون بده. یکی رو بذارید home. یا هر چیزی که دوست دارید.

بعد از این کار، روی پنل روی ویجت Task Manager (همونی که لیست پنجره ها رو نشون میده) راست کلیک کنید و به قسمت تنظیماتش برید. و تیک این رو فعال کنید: only show tasks for the current desktop. تا پنجره های فقط همون دسکتاپ رو براتون نشون بده.

مشکل فعلی من با 4.8.3 KDE اینه که سایز ویجت ها بعد از restart کردن به حالت اولش بر میگرده و ذخیره نمیشه. متاسفانه در جست و جوهام به نتیجه ای نرسیدم...

کوبونتو، پارسیکس ۴

در پست قبلی دوستان پیشنهاد دادن که یکم با اکستنشن های گنوم ور برم! من هم ور رفتم. خیلی از اون ها رو امتحان کردم. کم و بیش خوشم اومد. ولی در آخر به این نتیجه رسیدم که Gnome shell هنوز نمیتونه روی کامپیوتر من به عنوان میز کار اصلی زندگی کنه. اکستنشنهای زیادی داره. خلاقانه تهم ساخته شدن. اما هنوز خیلی خیلی جای کار داره. بنابراین من تا زمانی که گنوم به یه حالت پایداری نسبی ای نرسه که بشه راحت باهاش کار کرد نمیرم سراغش. من یه کاربر هستم، یک کاربر معمولی که کمی از لینوکس سر در میاره. یه developer یا گیک نیستم که بشینم پا به پای تغییرات روزانه ی گنوم پیش برم و هی مرتب سر و کلم توی کامپیوتر باشه. من یه چیزی میخوام که هم به روز باشه، هم کار کنه. و بذاره من هم به بقیه زندگیم برسم. گنوم جدید اون قدرا هم که فکر میکردم افتضاح نیست. ولی به نظر من چندان مناسب من نیست فعلا. باشد تا در آینده باز گردیم...
بنابراین پس از مدتی بی خانمان بودن در میان توزیع های لینوکس، سرانجام کوبونتو 12.04 رو انتخاب کردم. نصب کردم و الان خیلی راضی هستم. خیلی راضی تر از دسکتاپ Gnome shell توی اوبونتو. (و اخیرا پارسیکس ۴)
باید بگم که KDE واقعا خیلی رشد کرده. فعلا که پایداره و هیچ مشکلی نداشتم. همه چیش کار میکنه. همون طور که میخوام. کوبونتو هم مثل یه سیستم عامل واقعی داره کار میکنه. از KDE نسبت به گنوم جدید راضی تر هستم. و بنابراین برای مدتی سعی میکنم KDE رو هم بشناسم. جینگولک بازی های شیرینی داره در نوع خودش. به آدم میچسبه ولی جدی هیچی گنوم ساده و کارای خودمون نمیشد... حیف...
آلن باغومیان عزیز نسخه ی pre test (تازه test هم نه! ) پارسیکس ۴ رو با نام Gloria منتشر کرده. پیشنهاد میکنم از پارسیکس به عنوان یه توزیع فوق العاده خوب ایرانی پشتیبانی کنید. نسخه ی قبلی پارسیکس تنها و سیستم عامل اصلی کامپیوتر من بود. بسیار کارا و پایدار و خوش دست! حتی الان روی PC خونه پارسیکس قبلی قبلی نصبه. دو سالی میشه... من تصمیم دارم برای حمایت از پارسیکس ۴ حد اقل تست کنمش. روی یه هارد درایو اکسترنال نصبش کنم و ایراداتش رو پیدا کنم. پیشنهاد میکنم شما هم اگه وقت حتی اضافی دارید به پارسیکس از این طریق کمک کنید.

www.parsix.com
www.kubuntu.org

افتضاحی به نام گنوم ۳

Gnome دسکتاپ مورد علاقه ی من بود. ساده، سریع، شیک.هر کاری میکردم نمیتونستم با KDE ارتباط برقرار کنم. با گنوم زندگی میکردم، تا اینکه گنوم ۳ از راه رسید. بعد از مدتها تصمیم گرفتم گنوم ۳ رو امتحان کنم. با نصب توزیع های مختلف، با افتضاحی به نام گنوم ۳ روبرو شدم...
متاسفانه گنوم ۳ تمام پلهایی رو که در گنوم ۲ ساخته شده بود از بین برد. با وجود اینکه مدت زیادی نیست با گنوم ۳ کار میکنم، چند تا از بدیهای غیر قابل بخشش رو اینجا مینویسم:

۱- شما حق ندارید کامپیوتر خودتون رو خاموش کنید! فقط میتونید اون رو suspend کنید. هیچ گزینه ای برای خاموش کردن کامپیوتر وجود نداره.
۲- شما حق ندارید پنجره های خودتون رو minimize کنید! هیچ دکمه ای برای مینیمایز و ماکسیمایز کردن پنجره ها وجود نداره. فقط میتونید اونها رو ببندید. البته میشه یه کاری کرد و اینها رو برگردوند. اما چیزی که به طور پیشفرض در گنوم ۳ هست همینه.
۴- شما حق ندارید پنل رو تغییر بدید. حتی نمیتونید روی پنل کلیک راست کنید!! یعنی خدا حافظ همه ی اپلت های کاربردی ای که وجود داشتید...
۵- compiz که به دسکتاپ لینوکس روح مدرن شدن رو بخشیده بود، در گنوم ۳ هیچ جایی نداره. خود گنوم یه سری افکت های معمولی رو داره که اون ها هم قابل تنظیم نیستند. با نبودن compiz در گنوم ۳، میشه گفت کار کردن با اون هیچ جذابیت و لذتی نخواهد داشت.

گنوم ۳ یه جور حس این رو به من میده که دارم با یه تبلت کار میکنم که تازه اونم پر از نقصه. انگار نه انگار که من پشت کامپیوترم. وقتی حتی نتونم پنجره ها رو مینیمایز کنم، یا پنل رو به خواست خودم تغییر بدم، چه چیزهایی از این بدتر؟! وقتی من محیط گرافیکی رو برای کار با لینوکس انتخاب میکنم، دیگه زیاد کاری ندارم که از چه توزیعی یا چه کرنلی استفاده میکنم. فقط میخوام کامپیوترم اون طوری که دلم میخواد برام کار کنه. ولی وقتی توی گنوم ۳ با این همه محدودیت روبرو میشم، تاسف میخورم واقعا. این چه افتضاحیه که ساختن؟! اگه توسعه دهندگان گنوم بخوان به این تفکر متحجر خودشون ادامه بدن، فکر میکنم باید بگم خدا حافظ گنوم... اینکه به کاربران اجازه ندیم یه سری کارها رو انجام بدن، این یعنی صلب آزادی. در دنیای نرم افزار آزاد! 

اگر میخوام بروز باشم، مجبورم با KDE کار کنم. فعلا دارم تلاش میکنم باهاش کنار بیام. خیلی برام نچسبه. تقریبا داره حالم بهم میخوره... :(
از پروژه هایی مثل cinnamon و mate با خبرم، اونها رو هم امتحان کردم، اما باید بگم تا الان که نتونستن به اندازه ی کافی functional بشن. 

مانیتورینگ شبکه با ping

نمیدونم چرا اینترنت من (ADSL) بعضی وقت ها قطع میشه. به صورتی که به شبکه وصله اما هیچ دیتا ای رد و بدل نمیشه. این یکم ازار دهنده است، مخصوصا وقتی که دارم (مثلا با تورنت) دانلود میکنم و کاری به کار کامپیوتر ندارم. بنابراین متوجه نمیشم که اینترنت قطع شده.
میشینم خیلی منطقی با لینوکس حرف میزنم. بهش میگم ببین پسر جان، راس هر ۱۵ دقیقه سه بار ping کن به گوگل، اگه دیدی  پینگ جواب میده  و هر ۳ تا بسته رو دریافت میکنی، بگو شبکه وصله. اما اگه این طور نبود، یه دینگ بزن که من بفهمم! البته هر دستور دیگه ای میتونید بدید. من چون mplayer دارم از اون استفاده کردم.

خب اینو ترجمه میکنم:

 

#!/bin/bash
if [[ $(ping -q -c 3 www.google.com) == @(*3 received*) ]]; then
echo “network is up”
else
mplayer /usr/share/sounds/freedesktop/stereo/complete.oga  && echo “network is down”
fi

برای این کار، شما عبارت بالا رو توی یه فایلی مثلا به اسم pingstat ذخیره کنید. من این فایل رو در فولدر home خودم قرار میدم. برای اینکه هر ۱۵ دقیقه این اسکریپت اجرا بشه، باید از crontab استفاده کنیم. اگر براتون نصب نیست، از طریق بسته های توزیع خودتون نصبش کنید. برای انجام این دستور در حالت گرافیکی میتونید از gnome scheduled tasks استفاده کنید. در غیر این صورت از طریق خط فرمان به این صورت میشه:
(نکته: یادتون نره که مجوز اجرا شدن به اسکریپت رو بهش بدید. مثلا

chmod +x ~/pingstat)

crontab -e

وخط زیر رو اضافه کنید

*/15 * * * * ~/pingstat

یک اسکریپت کامل تر در اینجا وجود داره که وقتی ping میکنه اگر در دسترس نباشه یک ایمیل میفرسته!