لینوکس و من

۸ مطلب در آبان ۱۳۹۲ ثبت شده است

افزونه های مورد علاقه من در کرومیوم

مرورگر کرومیوم به خاطر سرعتش از هر لحاظ شده مرورگر پیشفرض من. سرعت در اجرا شدن، در لود صفحات، در استفاده از پروکسی. و مدتهاست که از فایرفاکس استفاده نمیکنم. خوش بختانه آخرین ورژن های این مرورگر در مخازن آرچ وجود دارن و میشه به راحتی به روزرسانی کرد.
خواستم هم برای شما و هم برای یادآوری خودم افزونه هایی که در این مرورگر استفاده میکنم بنویسم.
 
۱- AdBlock که یک افزونه عالی برای حذف تبلیغات از سایت هاست. 
۲- Checker Plus for Gmail به نظر من بهترین افزونه برای جیمیل هست. وقتی ایمیل جدید میاد که بهتون هشدار میده. و از این جهت میگم بهترین، چون شما میتونید از طریق این افزونه بدون اینکه وارد جیمیل بشید ایمیل جدید رو بخونید و پاسخ هم بدید! حذف کنید، اسپم کنید و ...  
۳- DownloadAll تلاشی ستودنی به عنوان یک دانلود منیجر برای کروم به تقلید از افزونه  DownThemAll در فایرفاکس. البته خیلی ناقص تر از اونه. 
۴- LinkedNotes یک افزونه ی بسیار خوب و کاربردی برای نوت برداری از وب. من چند تا مشابه این رو امتحان کردم. اما این از بقیه بهتر بود. مثلا یک مطلب رو سلکت میکنید و میفرستیدش به این نوت. تا بعدا سر فرصت بخونید. بسیار به درد میخوره برای کپی کردن دستورها و کد ها و هزار جور چیز دیگه. 
۵- Photo download for Facebook یک دکمه ی کوچیک با عنوان Download روی عکس های فیسبوک ظاهر میشه و شما با کلیک روی اون میتونید اون عکس رو ذخیره کنید. به همین راحتی.
۶- Proxy SwitchySharp قبلا شرحش رو نوشتم. برای مدیریت پروکسی ها.
۷- SlickRSS یک فیدخوان جمع و جور و بدون مخلفات. فیدخوان های مختلفی رو امتحان کردم، اما به نظرم این بهتر بود. البته اگه بیشتر سایتهای شما فارسی هستن باید توی کدهای css افزونه دست ببرید و محیطش رو RTL کنید. 
۸- Ultimate YouTube Downloader برای دانلود از یوتیوب. که قبلا شرحش رو نوشتم.
۹- User-Agent Switcher برای گول زدن سایت هایی که فقط با IE اجازه ی کار رو میدن. 
 
همه ی اینها بدون مشکل در لینوکس کار میکنند. خوشحال میشم اگه شما هم افزونه ی خوب دیگه ای میشناسید اگه حوصله داشتید در کامنتها بگید.

deadbeef یک موزیک پلیر ساده و سبک و کارآمد

موزیک پلیرهای زیادی بر اساس QT و GTK نوشته شدن. که هر کدوم ویژگی هایی دارن. خیلی از اون ها تنظیمات زیادی دارن که برای اونایی که فقط میخوان به موزیکشون گوش بدن فایده ی زیادی نداره و فقط محیط برنامه رو شلوغ پلوغ کرده. و همچنین زمان باز شدن برنامه زیاد میشه. مثلا Exile, Rythmbox, Banshee, و موزیک پلیرهای KDE که دیگه شورش رو در شلوغ بودن در آوردن. اما از اون طرف هم موزیک پلیرهای ساده ای هم وجود دارن. اما از بین اونهایی که من امتحان کردم، deadbeef از بقیه بهتره.. چون در عین سادگی کارآمد هم هست. و عملکرد های لازم رو دارا هست. پلاگین های مختلفی هم داره. در زیر عکسی از این برنامه رو میبینید:

deadbeef در مخازن آرچ وجود داره. میتونید به راحتی نصبش کنید. پلاگین های دیگه ای هم در مخازن AUR وجود داره. مثلا file browser که یک browser ساده به صورت پنل در سمت چپ نشون میده. یا پلاگینی برای نمایش lyrics که در یک پنل در سمت راست این کار رو انجام میده. deadbeef با کلید های Fn کار میکنه (یک پلاگین برای اینکار داره). همچنین در مخازن AUR برای استفاده از روش mpris هم یک پلاگین وجود داره. و در آخر از طریق commandline هم میتونید کنترلش کنید. پلاگینی هم وجود داره برای اینکه notificationهای برنامه (عوض شدن آهنگ) به صورت notify-osd ظاهر بشن. 

متاسفانه در دسکتاپ mate که هم اکنون از اون استفاده میکنم، کلید های fn کار نمیکنن و من برای کنترل deadbeef با کلید های fn مجبور شدم از روش commandline استفاده کنم.
deadbeef --toggle-pause
deadbeef --next
deadbeef --prev

این دستورها رو به صورت keyboard shortcut اضافه میکنیم که با کلید های Fn ترکیب بشن. اما این دستور ها رو اگه وقتی deadbeef در حال اجرا نیست بکار ببریم، (یعنی کلید ترکیبی اونها رو فشار بدیم) برنامه باز میشه. که خب نباید بشه دیگه. پس میایم یه فکری میکنیم.... آهان... چطوری یه شرط بذاریم براشون. مثلا اینکه اول توی برنامه های در حال اجرا بگرده ببینه deadbeef در حال اجرا هست یا نه. اگه هست این دستورها عمل کنند، اگه نیست عمل نکنند. خوبه!
پس نتیجه ی کار میشه اسکریپت هایی شبیه به این:
if ps -A | grep -q "deadbeef"
then
   deadbeef --toggle-pause
fi
میتونیم این ها رو در فایل های جدا ذخیره کنیم و در پوشه ی usr/local/bin/ قرار بدیم تا با یک دستور اجراشون کنیم. 
deadbeef این طوریه که اگه در حال پخش باشه و ما آهنگ دیگه ای رو کلیک کنیم، آهنگ قبلی قطع میشه و جدیده شروع میشه. که خب طبیعیه. اما چه کار کنیم که وقتی روی آهنگ ها راست کلیک میکنیم امکان اضافه کردن اونها رو به playlist در deadbeef داشته باشیم؟
قبلا در مورد totem این رو نوشته بودم. در مورد deadbeef هم دقیقا همون طوریه:

cp /usr/share/applications/deadbeef.desktop ~/.local/share/applications/deabeef-queue.desktop
و بعد ویرایش میکنیم
nano ~/.local/share/applications/deabeef-queue.desktop
برای قسمت Name= مثلا میذاریم Add to deadbeef و برای قسمت Exec این طوری:
Exec=deadbeef --queue %F
با ctrl + x و بعد تایپ y و بعد اینتر از ویرایشگر میایم بیرون. حالا روی آهنگی راست کلیک میکنیم و از طریق open with دنبال Add to deadbeef میگردیم و اون رو به لیست برنامه ها اضافه میکنیم 

حذف پسورد کاربر ویندوز از طریق لینوکس

داشتم دنبال یه چیز دیگه میگشتم که با این موضوع برخورد کردم. بله! میشه از طریق یک لینوکس به صورت لایو، پسورد هر یوزری در ویندوز۱ رو عوض کنید یا خالیش کنید. یا حتی یک یوزر معمولی رو به administrator ارتقا بدید. من خودم این رو هنوز تست نکردم، اما میخوام شما رو با این افتضاح بزرگ آشنا کنم... 
۱- سیستم رو با دیسک لایو لینوکسی که دارید بالا بیارید. و بسته ای به نام chntpw رو بسته به توزیعی که باهاش کار میکنید و روشش رو بلد هستید نصب کنید. در حال حاضر این بسته توی آرچ موجوده.

۲- درایوی که ویندوز توش نصب شده رو پیدا کنید و با ترمینال وارد این پوشه بشید: Windows/System32/config/ به حروف کوچک و بزرگ دقت کنید. خلاصه اینکه وارد اون پوشه بشید دیگه.

۳- دستور زیر رو اجرا کنید تا لیست یوزرهای موجود رو ببینیم
sudo chntpw -l SAM
چیزی شبیه به این تصویر میبینید:

۴- ما الان لیست یوزرها رو داریم میبینیم.  مثلا میخوایم یوزر HelpAssistant رو تغییر بدیم. پس این دستور رو اجرا میکنیم:
sudo chntpw -u "HelpAssistant" SAM

حالا سوال میپرسه که میخواین چی کار کنین؟! ما میخوایم پسورد این یوزر رو حذف کنیم. مینویسیم 1 و اینتر میزنیم. و بعد مینویسیم y و اینتر میزنیم. و ماجرا تمام می شود. این هم یک برگ زرین دیگه در مورد امنیت ویندوز!
البته در عکس بالا کاربری به نام Hives تغییر کرده. این عکس های منبع هست، برای همین نا هماهنگه.

توجه: اگر در ویندوزتون از encryption استفاده کردید، بعد از این کار طبیعتا دسترسی به اونها امکان پذیر نخواهد بود.
نکته: این یک اموزش برای خرابکاری نیست. لطفا برای اهداف بد استفاده نکنید.
------------
۱- ویندوز NT. مثلا ویندوز ۲۰۰۰، xp و حتی ویندوز ۷

ویرایش: کامنت های دوستان کنجکاوم کرد که ببینم این قضیه در لینوکس هم هست یا نه. که تحقیق کردم و دیدم بعله. متاسفانه این کار در لینوکس هم شدنیه و شما با یه توزیع لایو میتونید پسورد کاربر لینوکسی که نصب شده رو عوض کنید. این اصلا اتفاق خوبی نیست!

حذف windows decorator در پنجره هایی که maximized میشن

compiz واقعا میشه گفت بهترین چیزی هست که یک دسکتاپ مدرن میتونه داشته باشه. و من برای تیم گنوم واقعا متاسفم که پشتیبانی از اون رو متوقف کردند. من الآن از دسکتاپ mate استفاده میکنم و هر کاری که دلم میخواد با compiz انجام میدم. یکی از این کارها، حذف حاشیه ی پنجره ها (windows decorator) از پنجره های maximize شده هست. البته قبلش باید برای سه تا عمل close و minimize و maximize شورتکات های خودتون رو تعیین کنید. برای تعیین شورتکات های دلخواه برای اینها، در برنامه ی تنظیمات compiz به قسمت General options و بعد Key bindings برید و این موارد رو برای این سه تا کار به دلخواه خودتون تغییر بدید. کیبورد شورتکات های خودم این ها هستند:
close window: <Super>space یعنی کلید ویندوز + اسپیس
minimize window: <Super>down یعنی کلید ویندوز + کلید جهت‌نمای پایین
toggle window maximized: <Super>up یعنی کلید ویندوز + کلید جهت‌نمای بالا

حالا آماده ایم که بریم سر اصل مطلب. به قسمت Window Decoration برید. میبینید که در فیلد Decoration Windows نوشته any. شما به جاش این عبارت رو قرار بدید: 
!state=maxvert

کار با compiz واقعا جذابه. خیلی کارها میتونید باهاش بکنید. وقت کنم حتما در مورد کارهاش مینویسم. مثلا میتونید هر برنامه ی دلخواهی رو در موقعیت خاصی از صفحه باز کنید. مثلا برنامه مرورگر همیشه در وسط صفحه با اندازه های مشخصی باز بشه. یا مثلا میتونیم کار کنیم که وقتی چیزی در حال کپی شدن هست، اون پنجره که پروسه ی کپی رو نشون میده، در گوشه ی صفحه باز بشه و همیشه روی همه ی پنجره ها قرار بگیره. یا میتونیم چیزهایی که لازم نیستن window decoration داشته باشن کاری کنیم که نداشته باشن. مثل همین پنجره ی کپی. یا پنجره هایی مثل shutdown یا delete و ... که به اینها میگن dialog. و خیلی کارهای خوب دیگه.
البته اینها فقط در دسکتاپ هایی قابل انجام هست که window manager اونها compiz باشه. مثلا در gnome-shell که ویندو منیجر mutter داره یا در دسکتاپ Pantheon که ویندو منیجر gala داره امکانش نیست. چون اینها بر اساس gnome 3 ساخته شدن و نمیتونن compiz رو اجرا کنن. اما مثلا mate, xfce, Openbox و حتی KDE میتونن compiz رو به جای ویندو منیجر خودشون انتخاب کنن.

تنظیم صدا

در حال حاضر از دسکتاپ Mate استفاده میکنم. متاسفانه تنظیم صدا و  کار با مدیاپلیر با کلید های Fn لپتاپ در Mate مشکل داره. کلید های مدیاپلیر رو که در نوشته های قبلی گفته بودم چطوری راه بندازیم. الآن Banshee به عنوان مدیاپلیر با کلید های Fn از اون روش کار میکنه. (vlc هم همین طور) و اما تنظیم صدا...
البته این متن رو بیشتر برای یاد آوری خودم نوشتم. و شاید به درد کس دیگه‌ای هم خورد. 
توی Compiz یا Keyboard Shortcuts این مقادیر رو میذاریم و براشون کلید های مورد نظرمون رو که همون کلید های Fn هستند قرار میدیم.

افزایش صدا:
amixer set Master playback 5%+
کاهش صدا:
amixer set Master playback 5%-
قطع/وصل کردن صدا:
amixer set Master toggle
ترکیب های مختلف و زیادی میشه در آورد. میتونید از manpage دستور amixer استفاده کنید.
یه مشکل وجود داشت و اون این بود که وقتی صدا رو کم میکردم، صدای برنامه ی پلیر هم میومد پایین. اما با بالا بردن صدا توسط این دستور ها، دیگه صدای پلیر بالا نمیومد. از این لینک اشکل رو پیدا کردم و حل شد.
این فایل رو ویرایش میکنیم:
sudo nano /etc/pulse/daemon.conf 
و مقدار عبارت flatvolumes  رو به no تغییر میدیم و اون رو فعال میکنیم (uncomment) و یک بار login/out میکنیم.
نکته: یک باگ در برنامه ی keyboard shortcuts در mate وجود داره که وقتی مقادیر دلخواه براش تعریف میکنیم، دیگه دفعه ی بعد برنامه اجرا نمیشه. من راه حلش رو پیدا نکردم. و از compiz استفاده کردم. و برای اینکه اون مقادیر رو پاک کنیم و برنامه دوباره اجرا بشه (که عملا بی فایده است) از این دستور استفاده کردم تا مقادیر دلخواهی که داده بودم پاک بشن.
dconf reset -f /org/mate/desktop/keybindings/
این روش فقط مخصوص mate نیست و در هر دسکتاپ دیگه ای میشه ازش استفاده کرد.

ساده کردن دستورهای pacman

میخوام این بار در مورد این بنویسم که چطوری فرایند نصب یا حذف بسته ها از خط فرمان رو ساده تر کنیم. البته در آرچ.
مثلا برای نصب یک بسته از مخازن از دستور pacman -S استفاده میکنیم. برای اینکه این دستور رو ساده تر کنیم، مثلا با یه دستور دلخواه مثل ins این کار رو انجام بدیم، میایم این اسکریپت رو میسازیم.

sudo nano /usr/local/bin/ins
و این محتوی رو توش مینویسیم:
#!/bin/bash
sudo pacman -S "$@"
حالا کلید ctrl + x رو بگیرید و اینتر بزنید تا فایل ذخیره بشه. و بعد فایلمون رو مجوز اجرایی بهش میدیم:
sudo chmod +x /usr/local/bin/ins
حالا مثلا این طوری میتونیم یه بسته ای مثلا libgdata  رو  از مخازن نصب کنیم. به راحتی:
ins libgdata
برای عملکرد های دیگه ی pacman هم میشه این کار رو کرد. مثلا برای نصب یک بسته که دانلودش کردیم، میتونیم این محتوی رو در یک اسکریپت دیگه مثلا با نام pkg بکار ببریم:
#!/bin/bash
sudo pacman -U "$@"

مثلا برای نصب بسته ای که در یک لوکیشن خاصی قرار داره، کافیه در ترمینال تایپ کنیم pkg و اون بسته رو از توی فایل منیجر drag کنیم جلوش که آدرس محلش بیفته جلوی دستور.

و برای حذف بسته ها، این محتوی رو در اسکریپت دیگه ای مثلا با نام rem قرار بدیم:
#!/bin/bash
sudo pacman -R "$@"
انتخاب اسم های rem, pkg, ins به دلخواه شماست.

solusOS از تپش می ایستد!

solusOS یک توزیع مبتنی بر دبیان بود که داشت کم کم به محبوبیتی دست پیدا می کرد. متاسفانه الآن دیدم که چند روز پیش خبر گذاشتن که این پروژه بسته شده. و پروژه روی github برای آیندگان باقی خواهد ماند...

من قبلا یه مدتی با این توزیع کار کردم. مثل دبیان توزیع پایدار و خوبی بود. و بر خلاف پارسیکس، انجمن هاش شلوغ تر بود و توسعه دهنده اش ارتباط بهتری با کاربرانش داشت و سیستم به روز تری نسبت به پارسیکس داشت.

ناراحت کننده است... انگار که یه خانواده ی خوب از دنیای لینوکس رخت بر بسته باشه...! براشون آرزوی موفقیت در پروژه های آزاد دیگه ای رو میکنیم...

چگونه تنظیم پروکسی را هوشمندانه انجام دهیم

نکته مهم: این مطلب هرگز هیچ آنتی فیلتر یا پروکسی‌ای را معرفی نمی کند، و صرفا در مورد تنظیمات پروکسی مرورگر هاست. 

خب من مدتها با فایرفاکس کار میکردم، اما چون فایرفاکس خیلی سنگینه و سرعتش نسبت به کروم به طور قابل توجهی کمتره، مدتیه که دارم کروم رو امتحان میکنم. و اگر به خاطر افزونه ی fireftp نبود، الان اثری از فایرفاکس توی لپتاپم دیده نمیشد. بگذریم... میخوام روشی رو توضیح بدم که با اون بتونیم مدیریت پروکسی رو در کروم به صورت هوشمندانه ای انجام بدیم. یعنی چی؟ یعنی مثلا به کروم بگیم که چه سایت هایی رو از طریق پروکسی باز کن و چه سایت هایی رو مستقیم بدون پروکسی باز کن. و حتی اینکه فلان سایت از یه پروکسی، یه سایت دیگه از یه پروکسی دیگه استفاده کن! و همه ی اینها با چند کلیک مختصر. 
این فایده اش اینه که وقتی شما از پروکسی استفاده میکنید، که سرعت اینترنت رو طبیعتا میاره پایین، و گاهی هم قطع میشه، شما محکوم به این نباشید که نتونید از سایت هایی که لازم نیستند از پروکسی رفته باشن استفاده بکنید. مثلا فیسبوک بازه، و کلی تب های دیگه هم باز هستن. پروکسی قطع میشه، و مثلا یه سایت معمولی ورزشی هم دیگه کار نخواهد کرد. ما میخوایم یه کاری کنیم که فقط فیسبوک (و غیره) از پروکسی استفاده کنن.
اول اصلا ببینیم کروم یا کرومیوم رو چطوری نصب کنیم! در حال حاضر در آرچ با این دستور آخرین ورژن موجود نصب میشه:
sudo pacman -S chromium

و اما در اوبونتو و توزیع های مربوط به اون، من اوبونتو ندارم الان و نمیدونم این روشی که پیدا کردم جواب میده یا نه. اما میذارمش. اگه کسی امتحان کرد بگه.
sudo add-apt-repository ppa:saiarcot895/chromium-dev
sudo apt-get update
sudo apt-get install chromium-browser
البته در این لینک پروژه ی کرومیوم برای پلتفرم های مختلف قابل دانلود هست. که اینطوری دیگه مفهوم آپدیت شدن خودکار کروم از بین میره و باید دستی خودتون هر دفعه فایلش رو دانلوذ کنید و نصب کنید. عین ویندوز یه جورایی.

خب. کروم رو نصب کردیم. میخوایم بریم افزونه های دیگه ای رو نصب کنیم. اما مشکل اینجاست که سایت افزونه های کروم حالا یا فیلتره یا تحریمه یا هرچی، باز نمیشه. و باید با پروکسی برید!!! بنابراین از تنظیمات کروم پروکسی رو به چیزی که دارید تغییر بدید:
settings > show advance settings > change proxy settings
و بعد وارد قسمت extensions بشید و روی Get more extensions کلیک کنید و Proxy SwitchySharp رو جست و جو کنید. و نصبش کنید. یک آیکن کره ی زمین میبینید که اضافه میشه. از اون options رو انتخاب کنید.
در قسمتی که در عکس زیر میبینید، باید تنظیمات پروکسی خودتون رو وارد کنید. مثلا مال من این طوریه. شما میتونید چند تا پروفایل داشته باشید که هر کدوم مال چند پروکسی مختلف باشن. (منظور روشنه؟ دیگه اسم نبرم از پروکسی ها) البته الان فعلا دست نگه دارید. اول قدم بعدی رو انجام بدید!


به قسمت import/export برید و در قسمت Restore from online این لینک رو وارد کنید: http://mylaboratory.persiangig.com/other/SwitchyOptions.bak و روی دکمه‌اش کلیک کنید. با این کار تنظیماتی که من در مرورگر خودم دارم، بیکباره (!) وارد تنظیمات شما میشه. این تنظیمات شامل یک لیست بلند‌بالایی از وبسایت هاست که در کشور چین فیلتر هستند که اکثرا در اینجا هم همین طوره. به اضافه ی چند تا سایت دیگه که خودم اضافه کردم.

حالا به قمست قبلی برید میبینید که پروفایلی که من ساختم اونجا هست. شما با توجه به پروکسی خودتون، تغییرش بدید و همه چیز رو save کنید. حالا ببینیم چطوری کار میکنه...
اون آیکن کره ی زمین، سه تا نوع مختلف داره:
Direct connection: یعنی هیچ سایتی از پروکسی استفاده نکنه و مستقیما وارد اینترنت میشید.
Auto switch mode:‌ یعنی سایت ها طبق این لیستی که ما دادیم از پروکسی استفاده کنن.
و انتخاب پروفایل ها. که یعنی همه ی سایت ها از اون پروفایل استفاده کنن.

اگر یه سایتی رفتید که نیاز بود از پروکسی واردش بشید، خیلی راحت، روی آیکن افزونه کلیک کنید، و بزنید New Rule و بعد تنظیمات مربوطه رو انجام بدید (مثلا اون سایت از چه پروفایلی استفاده کنه) و Add رو بزنید. 
اگر سایتی رو باز کردید که با پیام خطای مرورگر مبنی بر اینکه پروکسی سرور اشتباهه، مواجه شدید. معنیش اینه که اون سایت جزو اون لیست هست و چون پروکسی شما روشن یا فعال نیست، سایت باز نشده. یکم که با این فزونه آشنا بشید و متوجه بشید که چطوری کار میکنه، میتونید اون لیست رو بیخیال شید و سایت هایی که خودتون میخواید رو بهش بدید.