کنترل نامحسوس ترافیک اینترنت!

تا به حال شده بخواید ببینید چه برنامه ای داره از اینترنت استفاده میکنه؟ حالا به هر دلیلی. مثلا متوجه شدید لینک مودم در حال فعالیته ولی شما کاری با اینترنت ندارید. یکی از برنامه های خوب که به درد من خورد nethogs هست. برای نصب این برنامه در آرچ، از این دستور استفاده کنید:

sudo pacman -S nethogs

حالا باید interface که با اون به اینترنت وصل هستیم به دستور nethogs بدیم. چطوری پیدا کنیم؟ با یکی از این دستورها متوجه اینترفیس های موجود میشیم:

/sbin/ifconfig -a
netstat -i
ip link show

و بعد به nethogs این طوری بگیم. مثلا:

sudo nethogs eth0

البته این عکس مال من نیست. اما خب همینه، این طوری اطلاعات رو نشون میده.

نصب دسکتاپ mate روی آرچ

mate ادامه ی راه Gnome2 هست که توسط تیم لینوکس مینت ادامه دار شد! جایگزین خوبیه برای کسانی که از گنوم ۳ خوششون نمیاد یا لپتاپشون مثل مال من توانایی اجرای انیمیشن های مسخره و ساده ی گنوم شل رو نداره (اما compiz به زیبایی و راحتی اجرا میشه.
سریع بریم سر اصل مطلب.

۱- عبارات زیر رو داخل فایل etc/pacman.conf/ ذخیره کنید:

[mate] SigLevel = Optional TrustAll Server = http://repo.mate-desktop.org/archlinux/$arch

۲- mate رو نصب کنید:

pacman -Syy
pacman -S mate mate-extras

به نکته ی شماره ۴ مطلب قبلی برید و اون کارها رو انجام بدید.

توضیحات بیشتر در ویکی mate در سایت آرچ

۴- برای اینکه network manager درست کار کنه باید بسته ی خاصی رو نصب کنید. از AUR این بسته رو دانلود کنید. و طبق آموزشی که قبلا گذاشتم اون رو نصب کنید. اما توجه کنید که قبلش در فایل PKGBUILD باید عبارت gnome-bluetooth رو به mate-bluetooth تغییر بدید.

برای نصب compiz دردسر زیادی کشیدم. الان وقتش رو ندارم. شاید بعدا بنویسم.

SLIM یک Login Manager ساده و کاربردی و زیبا

میگن سالی که نکوست از بهارش پیداست... دسکتاپی که نکوست از Login Windowش  پیداست!
من همیشه دنبال تم ورود ساده و شیک برای لینوکس بودم. به تازکی با SLIM یا Simple LogIn Manager آشنا شدم. ساده ترین، سریع ترین و در عین حال یه لاگین‌منیجر با تم های مختلف و زیبا. یه ویژگی خوبی که داره اینه که ارتباطی به این نداره که چه دسکتاپی روی لینوکستون نصب باشه و dependency به دسکتاپ نداره. یعنی مثلا کاری به این نداره که شما KDE دارین یا XFCE یا هر چیز دیگه!
امروز میخوام روش نصب و راه اندازی SLIM در آرچ رو بنویسم.
هشدار: هیچ تضمینی وجود نداره که بعد از اعمال این تغییرات کار درست از آب در بیاد. هر اتفاقی افتاد مسئول خودتونید. من رفرنس های لازم رو لینک دادم.

۱- با این دستور نصبش کنید!

sudo pacman -S slim slim-themes archlinux-themes-slim

۲- با این دستور فعالش کنید:

sudo systemctl enable slim.service -f

۳- حالا باید تنظیمش کنیم. تنظیمات مختلفی میتونید براش اعمال کنید که تنظیمات اولیه اش رو اینجا مینویسم. برای تنظیمات مختلف دیگه به اینجا و اینجا مراجعه کنید.
اول که فایل تنظیمات رو با یه ویرایشگر باز کنید. مثلا:

sudo nano /etc/slim.conf

+ اضافه کردن دسکتاپ های مختلف برای انتخاب موقع ورود
در قسمت Available Sessions دسکتاپ های مورد نظرتون رو اضافه کنید. همون طور که میبینید اولین دسکتاپ به عنوان پیشفرض محسوب میشه:

sessions            mate,xfce,gnome3,kde,cinnamon,razor-qt,openbox,lxde

۴- حالا فایل زیر رو باز کنید تا یه تنظیم کوچولو انجام بدیم. این طوری میگیم که نام کاربری شما هنگام ورود، دسکتاپ فلان رو اجرا کنه. (در اینجا mate)

sudo nano ~/.xinitrc

و عبارت زیر رو برای mate توش قرار بدید و ذخیره کنید.

exec mate-session

حالا میتونید restart کنید.
حواستون باشه که باید یه مقدار تجربه داشته باشید، وگرنه اگه یه جای کار ایراد پیدا کرد و نتونستید دیگه لاگین کنید... وای وای... حتما هم یه کامپیوتر دیگه که به اینترنت وصله کنارتون باشه که در صورت بروز مشکل بتونید سرچ کنید.
در لینک هایی که در بالا گفتم، تنظیمات مختلفی وجود داره که میتونید اعمال کنید. مثلا ورود اتوماتیک، تغییر theme، استفاده از بکگراند همزمان دسکتاپ، و خیلی چیزهای دیگه.

فیسبوک در فایرفاکس ۱۷

فایرفاکس و فیسبوک یه کار قشنگ کردن. به عکس زیر نگاه کنید:

نیازی به توضیح نداره. داره؟! همون طور که میبینید با کلیک روی دکمه ی Turn On این سایدبار و اون آیکن ها براتون میاد و شما بدون اینکه نیاز باشه وارد سایت فیسبووک بشید از notificationها و سایر چیزها باخبر بشید. سایدبار چت رو هم میتونید فعال/غیر فعال کنید.
من این رو روی فایرفاکس ۱۷ در پارسیکس ۳.۷ چک کردم و مشکلی نداشت. بعضی جاها نوشتن که درست کار نمیکنه و علت رو از طرف فیسبوک میدونن. به هر حال برای من که کار میکنه. (روی عکس کلیک کنید تا به سایت فیسبوک برید)

پخش فایل های midi در لینوکس

برای پخش فایل های mid یا midi در لینوکس، احتیاج به timidity داریم. و همچنین به freepats. بنابراین بوسیله ی پکیج منیجر این دو بسته رو نصب کنید. 

من در پارسیکس ۳.۷ بوسیله totem و exail فایل های midi رو از این طریق اجرا کردم.

تبدیل گوشی به تاچ‌پد ماوس!

خیلی وقت بود دنبال این بودم که چطور میتونم گوشیم رو که آندروید روش نصبه ، به عنوان تاچ‌پد ازش استفاده کنم. به این صورت که روی صفحه ی گوشی انگشتم رو حرکت بدم و از طریق وایرلس یا بلوتوس، ماوس توی لپتاپ/دسکتاپ حرکت کنه.
تا اینکه یه اپلیکیشن معرکه برای این کار پیدا کردم که دقیقا همین کار رو میکنه. پس از جنگولک بازی های بسیار اون رو از گوگل مارکت آندروید دانلود کردم. چون واقعا هیچ جا نتونستم فایلش رو پیدا کنم.
میدونم کار خوبی نیست، ولی چاره ای نیست، اون رو براتون آپلود کردم تا اگه خواستید ازش استفاده کنید. و یه دعا هم به جان سازنده اش بکنید! میتونید از این لینک دانلود کنید.
روش کار بسیار ساده است.

۱- اپلیکیشن رو نصب کنید.
۲- اگه میخواید با وایرلس این کار رو بکنید، باید یه کانکشن وایرلس Ad-hoc توی کامپیوتر درست کنید. ترجیحا بدون security. و گوشی رو به وایرلس کامپیوتر متصل کنید. این کار توی گنوم به راحتی انجام میشه.
۳- اگه میخواید با بلوتوس اینکار رو بکنید بلوتوس کامپیوتر رو روشن کنید و اون رو هم visible کنید.
۴- اپلیکیشن رو در گوشی اجرا کنید. مراحل رو یکی یکی طی کنید. خیلی ساده است. نیازی به توضیح نداره. خود اپلیکیشن برنامه ی مورد نظر برای نصب در کامپیوتر رو به کامپیوتر میفرسته. یعنی شما انتخاب میکنید که سیستم عامل کامپیوتر چیه^* و اپلیکیشن فایل لازم رو میفرسته به کامپیوتر. به همین راحتی.
۵- بعد از اینکه ارتباط برقرار شد، لذت ببرید!

-----
* ویندوز - لینوکس ۳۲ بیت و ۶۴ بیت.  متاسفانه برای مک وجود نداره. برای لینوکس کتابخانه های qt4 رو باید نصب داشته باشید.

نصب آخرین نسخه های PlayOnLinux

PlayOnLinux یه رابط گرافیکی برای کار با wine هست. که کارها رو برای نصب اپلیکیشن های ویندوزی مخصوصا بازیها راحت تر کرده. برای اینکه همیشه آخرین نسخه ی این برنامه رو داشته باشید، بهترین کار اضافه کردن مخازن خود این برنامه است. چون مخازن توزیع ها ممکنه قدیمی باشند یا برای آپدیت برنامه بخوان یک عالمه بسته ی دیگه رو هم آپدیت کنن.
روش کار در این صفحه برای توزیع های مختلف گفته شده. من الآن آخرین ورژن یعنی 4.1.8 رو در پارسیکس 3.7 دارم.

کم کم خدا حافظ رائول!

سومین نسخه آزمایشی از توزیع خوب و دوست داشتنی اما غیر مشهور پارسیکس نسخه ۴ با اسم گلوریا، امروز منتشر شد. به گفته توسعه دهنده این توزیع، آقای باغومیان، این نسخه بسیار نزدیک به نسخه نهایی هست که ظرف یک یا دو هفته دیگه منتشر میشه.
پارسیکس ۴ از گنوم ۳ و گنوم شل برای دسکتاپش استفاده میکنه که بر پایه دبیان testing ساخته و پرداخته میشه. توزیع پارسیکس مخازن بسته های خودش رو داره و حتی بسته های مخصوص به خودش رو هم داره. 
به نظر من پارسیکس از توزیع های بسیار خوب، سریع و پایداری هست که یه کاربر خونگی میتونه ازش استفاده کنه. ولی متاسفانه چون نت‌بوک من توانایی استفاده از گنوم۳ رو نداره نمیتونم از پارسیکس ۴ استفاده کنم. و در همین پارسیکس ۳.۷ (رائول) البته با خوشحالی دارم زندگی میکنم. 

من پارسیکس رو به این دسته افراد توصیه میکنم: 
همه ی کسانی که دنبال لینوکسی هستند که براشون مثل ساعت کار کنه و هیچ وقت بازی در نیاره! سریع و سبک باشه. و دو ساعت منتظر بالا اومدن دسکتاپ نشینن! دنبال ماجراجویی های جاه طلبانه در لینوکس نیستند. (مثلا قصد ندارند PES13 رو با wine یا هرچیز دیگه روی لینوکس اجرا کنن!!) بلکه صرفا میخوان که کامپیوترشون در آزادی با خیال راحت و آسوده براشون کار کنه، بدون حاشیه! البته نه اینکه نمیشه از این کارها توی پارسیکس کرد. از اونجایی که پارسیکس بر پایه دبیان هست یه مقدار بسته هایی که وجود دارن قدیمی هستن. و برای این گونه ماجراجویی ها اصلا مناسب نیستن. و باید کلی دردسر بکشین تا بتونین...

اگه مرتب دنبال چیزهای نو در لینوکس هستین، اوبونتو و فدورا بهترین گزینه ها هستند. 

برای دانلود پارسیکس به سایتش برید. در زمان نوشتن این مطلب، پارسیکس در رتبه ۸۹ سایت distrowatch.com قرار داره. 

ترمینال داخل خود nautilus

شاید با KDE کار کرده باشید. حتما با دلفین که فایل منیجر KDE هست آشنا هستید. اونجا یه چیزی داره که میتونین ترمینال رو توی همون دلفین در همون پنجره باز کنید. اما در Nautilus همچین چیزی وجود نداشت. اما یه آدم خوش فکر و خلاق یه افزونه برای این کار ساخته! به عکس زیر نگاه کنید...

این برای کسایی که با ترمینال سر و کار دارند خیلی خیلی خوبه و کارها رو بسیار ساده تر میکنه. برای اینکه این افزونه رو نصب کنید، اگر دبیان یا توزیع های مشابه دبیان دارید، این خط رو به فایل مخازن اضافه کنید:

deb http://ppa.launchpad.net/flozz/flozz/ubuntu natty main

البته فکر میکنم مهم نیست کدوم توزیع اوبونتو رو در خط بالا بذاریم. البته به شرطی که اون توزیع در مخزن مورد نظر وجود داشته باشه. من natty رو انتخاب کردم.

و بعد از یک بار reload کردن بسته ها، nautilus-terminal رو نصب کنید.
اونهایی که اوبونتو دارند، از این روش استفاده کنند:

sudo add-apt-repository ppa:flozz/flozz sudo apt-get update sudo apt-get install nautilus-terminal

و در آخر، یک بار این رو اجرا کنید: nautilus -q . حالا اگه nautilus رو اجرا کنید میبینیدش! میتونید تنظیم کنید که با شروع nautilus، این افزونه به صورت hidden شروع بشه.
شورتکات برای پنهان/آشکار کردن: Ctrl + Shift + T

fastboot برای گوشی های آندروید در لینوکس

اونهایی که بلاهای زیادی سر گوشی های آندروید میارن، با چیزی به نام fastboot آشنا هستند. این ابزار اجازه میده یه سری کارها با گوشی بکنیم. مثلا آنلاک کردن بوت‌لودر گوشی. یا نصب کرنل های مختلف.

اونهایی که لینوکس دارند و برای انجام چنین کارهایی احیانا به ویندوز میرن، لازم نیست این کارو بکنن! fastboot رو از اینجا دانلود کنید. و اون رو در پوشه ی usr/bin/  قرار بدید.

حالا این فایل رو دانلود کنین و اون رو در etc/udev/rules.d/ قرار بدید.  و در ترمینال این دستورات رو اجرا کنید:

sudo chmod a+r /etc/udev/rules.d/99-android.rules
sudo sudo /etc/init.d/udev restart

حالا میتونید از fastboot استفاده کنید. گوشی خودتون رو در حالت fastboot به کامپیوتر وصل کنید. و این دستور رو اجرا کنید:

fastboot devices

اگه پیامی دیدید که یه سریال نامبر توش بود، یعنی fastboot درست کار میکنه. اگه نیومد، یه بار کامپیوتر رو reboot کنید. و بعد امتحان کنید.

توضیحات بیشتر در مورد fastboot رو میتونید در سراسر اینترنت پیدا کنید.
این عملیات هیچ نیازی به adb و android sdk نداره.
من از این روش استفاده کردم و دو تا xperia مدلهای مختلف رو آنلاک کردم و آندروید ۴ نصب کردم روشون.